Doordat de fiscus dan toch geen groter wapen krijgt om te strijden tegen het oneigenlijk gebruik van fiscale constructies, verliest het derde fraudeplan van de federale regering zijn scherpe randjes. De informatieplicht voor bedrijven met buitenlandse banden doet wel stof opwaaien.
De federale regering bereikte maandagnacht een akkoord over de uitvoering van het derde actieplan tegen fiscale en sociale fraude, in de marge van de discussie over het voordeel alle aard (VAA) op bedrijfswagens. De twee dossiers hadden werkelijk niets met elkaar te maken, maar werden door de socialisten aan elkaar gekoppeld. De PS en Vooruit konden het maar matig smaken dat CD&V en Open VLD – die het hardst aandrongen op het matigen van de kostenstijging voor de bedrijfswagens – intussen ook onderling hadden afgesproken om de meest omstreden maatregel uit het fraudeplan te schrappen.
Die maatregel – de verruiming van de algemene antimisbruikbepaling – stond hoog op het verlanglijstje van de fiscus. Die heeft het vandaag soms moeilijk om te bewijzen dat een fiscale handeling in strijd is met de bedoeling van de wetgever, doordat die niet altijd duidelijk omschreven is. Maar de liberalen gingen daar voor liggen omdat de maatregel de fiscus ‘een bazooka zou geven tegenover de belastingbetaler die het met een paraplu moet stellen’, dixit Kamerlid Vincent Van Quickenborne.
De essentie
- De regering heeft een akkoord gesloten over het fraudeplan.
- De uitbreiding van de algemene antimisbruikbepaling valt weg. In ruil vroegen de socialisten strengere maatregelen tegen sociale fraude in de bouw, vlees- en verhuissector. De sociale partners moeten zich daarover buigen.
- Het fraudeplan verliest scherpe kantjes, maar de informatieplicht over buitenlandse moeder-, zuster- en dochterbedrijven van Belgische ondernemingen doet stof opwaaien.
De PS drong in ruil daarvoor aan op een versterking van de strijd tegen de sociale fraude, dumping en mensenhandel in de bouw, de vlees- en verhuissector, wat de MR dan weer deed steigeren. Uiteindelijk werd afgesproken dat de sociale partners in de bouw en vleessector tot 15 maart krijgen om met voorstellen te komen om minder met onderaannemers te werken in hun sector. In de bouwsector wordt ook bekeken hoe een hoofdaannemer hoofdelijk aansprakelijk kan zijn voor een onderaannemer met loonschulden. In de verhuissector was daar al een sociaal akkoord over. Daar komt onder andere een database met bedrijven die eerder al looninbreuken pleegden. De bouwsector vraagt hetzelfde.
Verjaringstermijn
Het fraudeplan wordt ook op een ander punt afgezwakt. Het voorstel om de verjaringstermijn te bevriezen tijdens zogenaamde pretaxatiegeschillen – rechtszaken die worden aangespannen tegen de onderzoekspraktijken van de fiscus nog voor die een belastingverhoging heeft opgelegd – wordt eerst voor advies voorgelegd aan de Raad van State, de Orde van Balies, de vakorganisatie van de boekhouders en het college van hoven en rechtbanken.
Wat wel overeind blijft, is de invoering van een informatieplicht over moeder-, zuster- of dochterondernemingen in het buitenland. Wanneer een Belgisch bedrijf deel uitmaakt van een internationale groep, zal ze de fiscus inzage moeten geven in de jaarrekeningen, het organigram, fiscale aangiften, verslagen van de raad van bestuur, aanslagbiljetten, verkregen rulings van de internationale groep, enzovoort.
Vandaag moet de fiscus aankloppen bij de Franse belastingadministratie als hij informatie wil inwinnen over een Franse moeder, zuster of dochter van een Belgisch bedrijf. Die informatie is belangrijk om te kunnen nagaan of het Belgisch bedrijf bijvoorbeeld recht heeft op een vrijstelling van roerende voorheffing bij de betaling van interesten of dividenden aan een buitenlandse groepsvennootschap. Ook voor de controle van de DBI-aftrek (definitief belaste inkomsten) komt die info van pas.
Fiscaal advocaat Denis-Emmanuel Philippe van Bloom Law noemt dat verregaand. ‘Sommige van die documenten kunnen vlot worden verkregen, maar globaal wordt het wel een extra administratieve last voor bedrijven.’ Zijn collega Wouter Verhoeye van het kantoor Argo Law heeft het over een omzeiling van het territorialiteitsbeginsel. ‘Bedrijven die niet meewerken, riskeren boetes, dwangsommen en zelfs een belastingaanslag van ambtswege. De belastingplichtige moet dan bewijzen dat de inschatting van de fiscus verkeerd is. Dat zijn draconische sancties, die neerkomen op een verdere uitholling van de rechten van de belastingplichtige.’
In de federale regering maken de liberalen zich sterk dat de maatregel in kwestie eerst zal worden onderworpen aan een proportionaliteitstoets. Die toets wordt de komende weken uitgewerkt.
Minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V) benadrukt dat het fraudeplan nog altijd heel wat maatregelen bevat die de administratieve en fiscale controles versterken. ‘We maken de gaten in het net kleiner om de fiscale rechtvaardigheid te vergroten en een gelijk speelveld te creëren’, aldus de minister.
Journalist Dieter Dujardin
