De Tijd: Fiscalisten zien gaten in effectentaks

Kunnen vermogende beleggers de taks op effectenrekeningen omzeilen door van bank te veranderen? Ja, zeggen sommige fiscalisten. Andere fiscalisten waarschuwen voor de risico’s. Financiën ontkent.

Er is een nieuw achterpoortje opgedoken voor de taks op effectenrekeningen met een waarde van minstens 500.000 euro per belastingplichtige. Na omzetting in effecten op naam en een verhoging van het aantal titularissen van de effectenrekening kan ook veranderen van bank helpen om minder of zelfs geen taks te betalen.

Sluit uw effectenrekening bij bank A en verhuis de effectenrekening naar een nieuwe rekening bij bank B. Dat is volgens sommige fiscale advocaten voldoende. Om te vermijden dat een belegger bij een transfer van effecten tweemaal taks betaalt, stelt de wet dat alleen bank B de effectentaks moet innen. De truc bestaat erin een effectenrekening te openen bij bank B en pas een of enkele dagen later de effecten te verhuizen van bank A naar bank B.

‘De wet houdt rekening met de waarde van de effectenrekening op de dag van de opening en die is gelijk aan nul. Daardoor vermindert de gemiddelde waarde van de effectenrekening’, zegt Denis-Emmanuel Philippe, advocaat bij Bloom Law, in het weekblad Trends.

GEEN TAKS

Een voorbeeld maakt de impact duidelijk. Stel dat meneer Peeters op 8 augustus een effectenrekening opent bij bank B en op 10 augustus effecten met een waarde van 600.000 euro verhuist van bank A naar bank B. De waarde van de effectenrekening is gelijk aan nul op 8 augustus en 600.000 euro op 30 september. De belastbare basis is de gemiddelde waarde op de twee referentiedata: 300.000 euro. Omdat dat bedrag kleiner is dan 500.000 euro betaalt meneer Peeters geen effectentaks.
Het derde kwartaal is het ideale moment om de effectenrekening te verhuizen. Dan is de belastbare basis gelijk aan de gemiddelde waarde van de effectenrekening op slechts twee data: de dag van de opening van de effectenrekening en 30 september. Op een van die twee data is de waarde gelijk aan nul.
Beleggers die dit achterpoortje overwegen, moeten wel op enkele zaken letten. Ze moeten de effectenrekening bij bank A sluiten. Een gedeeltelijke transfer is niet voldoende. Voorts mogen beleggers pas vanaf de dag na de opening van de effectenrekening bij bank B de effecten verhuizen. Bank B moet een Belgische bank zijn of een buitenlandse bank met een fiscale vertegenwoordiger in België.
Ten slotte brengt een verhuis van effecten kosten met zich mee. Bank A zal kosten aanrekenen als een belegger zijn effecten verhuist naar bank B. Het is wel mogelijk dat bank B de transferkosten gedeeltelijk terugbetaalt. Deutsche Bank bijvoorbeeld biedt tot 31 augustus een premie van 1 procent voor wie fondsen transfereert.
Het kabinet van minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) betwist het achterpoortje dat het weekblad Trends schetst. ‘De uitzonderingsregeling die toelaat alleen de laatste referentieperiode in aanmerking te nemen bij een overdracht tussen Belgische tussenpersonen geldt maar onder strikte voorwaarden. Zo is vereist dat men niet langer titularis is van de effectenrekening bij bank A en dat men vervolgens titularis wordt van de effectenrekening bij bank B. De strikte volgorde van deze voorwaarden maakt dat geen omzeiling kan plaatsvinden. De gevallen in het artikel komen niet in aanmerking voor de uitzonderingsregeling.’
Denis-Emmanuel Philippe noemt in een reactie aan De Tijd het standpunt van Financiën weinig overtuigend. ‘De circulaire van Financiën zegt dat bank A alleen is vrijgesteld van de inning van de taks als een hele portefeuille op eenzelfde dag wordt overgedragen naar een andere bank. Dat staat echter niet in de wettekst. Als we toch de interpretatie van het kabinet aanvaarden, kan de belegger de te veel betaalde taks terugvorderen. De wet is slordig en desnoods moet de minister ze aanpassen.’

MOEILIJK HAALBAAR

Dirk Coveliers, fiscaal advocaat bij Tiber- gien, is voorzichtiger. ‘Omzeiling van de taks door van bank te veranderen is mogelijk onder strikte voorwaarden, die in de praktijk bijna niet haalbaar zijn.’ Alle effecten in één dag verhuizen is moeilijk omdat meerdere partijen betrokken zijn.
Svjatoslav Gnedasj, vennoot en hoofd fiscale geschillenpraktijk bij Eubelius, waarschuwt voor de risico’s. ‘De hoofdvraag is wat de titularis van de effecten- rekening in zijn eigen aangifte moet rapporteren als geen enkele bank de taks inhoudt. Dat laatste kan gebeuren als men er bijvoorbeeld in slaagt via overdrachten de berekening van de gemiddelde waarde te beïnvloeden. De wettekst is vanuit dat perspectief bijzonder slecht geschreven en kan bij de belegger voor onaangename verrassingen zorgen.’

OP DE HOOGTE BLIJVEN?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang maandelijks de nieuwste blog-, pers- en media-artikels.



    ]